شکم های از حرام پر شده!
امروز که من این مطلب را می نویسم روز عاشورا است. هر آنچه من فکر می کنم تنها می توانم به این کلام امام حسین علیه السلام برسم که در روز عاشورا در مقابل جهبه دشمن ایستادند و این سخن را فرمودند که:
..هر کس مرا فرمان بَرَد از ره‌یافتگان است و هر کس نافرمانى کند از هلاک‌شدگان و همه شما از فرمان من سرپیچى مى‌کنید و به گفته‌ام گوش نمى‌دهید؛ زیرا عطایاى شما را از حرام پرداخته‌اند و درونتان، از حرام پُر شده است و از این رو، خداوند بر دل‌هایتان مُهر زده است» .
مقتل الحسین للخوارزمی : ج 2 ص 6
منبع: سایت حدیث نت
متاسفانه این کلام امام علیه السلام را کمتر در هیئات و منبرها شنیده ایم درصورتی که یکی از مهم ترین رویکرد های ما نسبت به کربلا باید توجه به این سخن امام حسین علیه السلام باشد. زیرا توجه به مال حرام متوجه آن تاریخ و زمان نبوده است و این سخن برای تمام زمان ها گفته شده است مخصوصاً برای زمان حال که کل دنیا درگیر مفهوم ربا به صورت گسترده شده است.
با توجه به این که مال حرام بر دنیا و آخرت و حتی فرزند و خاندان آدم ثاثیر سوء می گذارد و چشم و گوش انسان را مقابل حق و حقیت الهی می بندد آیا نباید این سخن امام حسین را یکی از مهم ترین درس های عاشورا دانست؟
چرا کوفیان وفا به عهد نکردند؟
چرا لشکریان یزید مقابل امام ایستادند؟
چرا به وحشیانه ترین شکل ممکن سپاه یزید به خاندان و اهل بیت و یاران و امام علیه السلام تاختند؟
آیا پاسخ به این سوالات نمی تواند نشانگر اهمیت این سخن حضرت امام حسین علیه السلام باشد؟
سوال من از از شما خوانندگان این مطلب این است که بعد از پایان مراسم عزای امام حسین علیه السلام آیا شده است که به این نکته فکر کنید که چه مواردی باعث آلوده شدن مال و جان و زندگی ما به حرام شده است؟
آگر اینگونه بوده است آیا به فکر پاک کردن دامن خود از این مال حرام بوده ایم؟
اگر این تفکر پای منبرهای عزای امام گسترش پیدا نمی کند پس خروجی این مراسمات چست؟
ما بارها پای منبرها از لزوم مبارزه با ظلم شنیده ایم اما چه مقدار به صورت عملی به این سخن امام حسین اندیشیده ایم؟
آیا این سخن اما حسین مصادق مبارزه با ظلم نیست؟
مال حرام از کجا تسهیل می شد غیر از منبع ظلم؟
آیا بانک ها را نمی توان یکی از بزرگترین منبع آلوده کننده ی مال مومنین و عموم مردم دانست؟
اگر قرار باشد به این سخن امام علیه السلام عمل شود باید تمام بانک ها که تازه فقط یک مظهر ربا در این مملکت هستند تعطیل شود. مردم اگر خود را محب امام حسین می دانند باید خواب خوراک را از خود بگیرند و قطع نیاز به بانک ها و وام های آنها را یکی از مهم ترین کارهای زندگی خود بدانند.
گریه برای امام ثواب دارد امام عمل به سخنان حضرت ثوابی بیشتر دارد.
ما برای زمین نماندن این سخن اما حسین علیه السلام چه کاری می توانیم انجام دهیم غیر از این که دامن خود را از آلودگی ربای مستقر در کشور پاک کنیم؟
اگر زندگی خود را از ربای بانک ها پاک نکنیم گریه برای اما حسین نتیجه اش چه می شود؟
اگر زندگی خود را از ربای بانک ها و دیگر عوامل آلوده کننده ی اموال خود پاک نکنیم آیا نمی توان گفت که این سخن امام حسین علیه السلام نیز می تواند شامل حال ما هم بشود؟
اگر زندگی ما آلوده به سیستم ربوی بانک ها باقی بماند آیا می توانیم خود را بنده ی خدا بنامیم؟
اگر زندگی ما آلوده به ربا بماند می توانیم خود را پیرو امامین معصوم علیه السلام بدانیم؟
سوال اصلی این است که ما به راستی در کدام جهت جبهه ایستاده ایم؟
باید بدانیم که عمل به ربا تنها عملی است که در قرآن جنگ با خدا و رسول خدا نامیده شده است
