در این مطلب می خواهم از جریان از وعاظ و مداحان امام حسین علیه السلام سخن بگویم که می گویند با گریه برای امام حسین گناه های انسان بخشیده می شود اما پیش نیازهای آن را مطرح نمی کنند.
سوال اصلی اینجا است که آیا هر فردی پای منبری که برای امام حسین مرثیه سرایی می کند گریه کند گناه های او بخشیده می شود؟
من هم معتقد هستم که گریه برای امام حسین ثواب دارد و می تواند امام حسین را واسطه ی خیر برای بخشیده شدن گناهان انسان قرار دهد. اما اگر من از گناه کرده ی خودم پشیمان نباشم و توبه نکنم، باز هم مورد شفاعت امام حسین علیه السلام قرار می گیرم؟