مفهوم برکت در زندگی

 

زمان های زیادی شده من به مفهوم کلمه ی برکت فکردم. یعنی چی که می گن خدا به مال اموالت برکت بده؟

 

در احادیث، گوسفند و بز شیرده، اسب، آب، آتش، شیر، گوشت، نان (نان در میان مردم «برکت» نام گرفته و بدان سوگند نیز می‌خورند)،  عسل،  سرکه، خانه‌ای وسیع در مکانی مناسب و با همسایگانی خوب، کارهایی چون اطاعت و ذکر  خدا و خواندن قرآن، روزه گرفتن.

خوردن سحری در ماه رمضان، داد و ستد سهل و صادقانه و مهلت دادن برای پرداخت بها، اطعام مساکین، به کار بستن احکام دینی، پیوند با خویشان،  رفتار نیکو با همسایگان،  مواسات با برادران ایمانی، شستن دستها قبل و بعد از خوردن غذا،  صرف غذا با جمع،  نظافت بدن و خانه، کم کردن هزینه‌های ازدواج  برکت آور هستند.

احیای سنت های غلط به نام مدرن سازی جهان

من فکر می کردم یکی از شرایط مدرن شدن در دنیای جدید کنار گذاشتن سنت ها است.

پس چرا کشورهایی که ادعا مدرن بودن می کنند سنت برده داری را توسط فوتبال و سنت ربا را توسط بانک ها و قمار را توسط بورس دوباره احیا کرده اند؟!

تنها مشکل دنیا مدرن با این سنت ها ظاهر آنها بوده است که با لباس جدید آنها را دوباره عرضه کرده اند؟

این چه دنیای مدرن و جدیدی است که بر تفکر قرن ها پیش اجدادش اسرار می ورزد و آن را در شکل جدید ارایه می کند؟

آیا هدف تمدن های به اصطلاح مدرن آدرس غلط دادن به دنیا نیست تا اینگونه بتوانند افرادی را که با چنین مفاهمی به صورت واضح مخالف هستند با خود همراه کنند؟

پای سفره ی امام حسین بمانیم.

در این مطلب می خواهم از جریان از وعاظ و مداحان امام حسین علیه السلام سخن بگویم که می گویند با گریه برای امام حسین گناه های انسان بخشیده می شود اما پیش نیازهای آن را مطرح نمی کنند.

سوال اصلی اینجا است که آیا هر فردی پای منبری که برای امام حسین مرثیه سرایی می کند گریه کند گناه های او بخشیده می شود؟

من هم معتقد هستم که گریه برای امام حسین ثواب دارد و می تواند امام حسین را واسطه ی خیر برای بخشیده شدن گناهان انسان قرار دهد. اما اگر من از گناه کرده ی خودم پشیمان نباشم و توبه نکنم، باز هم مورد شفاعت امام حسین علیه السلام قرار می گیرم؟