یک روز بدون جنگ با خدا

آیا اتفاق افتاده است برای راه اندازی یک کسب و کار و یا تهیه ملزومات زندگی وام بگیرید؟

اگر به شما بگویند که وام های بانکی ربا است و رباخواری تنها عملی است که در قرآن به عنوان جنگ با خدا و رسول خد نام دارد شما چه می گویید؟

شاید شما به عنوان مخاطب این مطلب سوالات زیر را در ذهن خود داشته باشید.

1- چرا در یک کشور اسلامی بانک های ربوی فعالیت می کنند؟

2- اگر ما برای تامین زندگی وام نگریم چه کار کنیم؟

 

برای پاسخ به سوال اول باید به تاریخ انقلاب و سال 1362 برگشت به زمانی که در مقابل سیستم بانکی شاهنشاهی قانون بانکداری بدون ربا در جمهوری اسلامی ایران تصویب شد، اما اینجا دو مشکل وجود داشت.

اولین مشکل این بود که هنگام تصویب قانون بانکداری بدون ربا توسط تصویب کنندگان این قانون این مسئله نادیده گرفته شده بود که به دلیل ماهیت بانک ها؛ سیستم بانکداری بدون ربا هیچ معنایی ندارد.

دومین مشکلی که به صورت گسترده تمام شئونات کشور را در هر زمینه ای آلوده کرده است این است که گروهی از طرفداران اقتصاد و تفکر لیبرال در کشور سعی بر این داشتند تا کشور به سمت آن تفکر به جای انقلاب اسلامی که عموم مردم برای آن خون دادند هدایت کنند.

سوال دیگری که پیش می آید این است انقلاب و نیروهای انقلابی چه نقشی در قبال این تفکر داشته اند؟

ابتدا برای پاسخ به این سوال خوب است که روش فعالیت تفکر لیبرال را در ایران پس از انقلاب مورد بررسی قرار دهیم. عموماً این تفکر در ایران به دو صورت خود را گسترش داده است.

اولین روش به این صورت است بوده و است که لیبرالیسم به عنوان یک تفکر در مدتی بعد از انقلاب که شور و شوق انقلابی گری از ذهن بعضی از تاثیرگذاران انقلاب در بین مردم کمرنگ شد توانست جای مفهوم انقلاب و اسلام را در ذهن آن افراد بگیرد و آنها را علاقمند به پیاده سازی این تفکر کند.

دومین روش انتشار این تفکر توسط متصدیان امور در کشور به عنوان افرادی که از اوایل انقلاب هم حضور داشتند، این بود که زمان حضور حضرت امام (ره) خود را همراه تفکر انقلاب نشان می دادند و به صورت مخفیانه برای گسترش تفکر خود فعالیت می کردند و کشور را به سمت تفکر لیبرال سوق می دادند و بعد از وفات حضرت امام (ره) سعی در علنی کردن تفکر لیبرالیسم به صورت تدریجی داشتند. این فعالیت به جایی می رسد که در سالی های اخیر حامیان این تفکر در دانشگاه ها خود را حامی رسمی تفکر لیبرالیسم می نامند و افرادی هم در حالی که به طور واضح مواضع لیبرالیسم را مطرح می کردند برای عموم مردم که کمتر با این دیدگاه آشنا هستند خود را پیرو انقلاب نشان می دادند.

سومین روش را گروهی در پیش می گرفتند که در همان اوایل انقلاب نیز به صورت علنی از تفکر لیبرال حمایت می کردند که مورد مخالفت امام خمینی(ره) و انقلابیون قرار می گرفتند که بارزترین شخصیت ها در این زمینه آقای بازرگان و بنی صدر بودند.

 

قابل ذکر است که دو گروه اول بیشترین تاثیر را بر کشور گذاشته و در حال حاضر هم می گذارند واگرنه افراد گروه سوم عموماً به دلیل مواضع اشکار توسط انقلاب مورد مخالفت قرار گرفته و از کشور خارج شدند. بنابراین دلیل اینکه این سیستم اقتصاد لیبرالی و یکی از مهمترین ارکانش به عنوان سیستم بانکداری در ایران بعد از انقلاب پیاده شده است حضور افرادیی حامی تفکر تثبیت کننده ی بانکداری در کشور است.